Τρίτη, Φεβρουαρίου 09, 2010

Ελευθερα

Ελευθερια, η πρωτη σελιδα ενος βιβλιου, γραμμενου με μελανι αορατο. Σελιδα γεματη λεξεις, αγνωστες. Η πενα, το μολυβι... Η καρδια, το συναισθημα.

Ελευθερια, η πτωση. Η ζεστασια της καρδια, η δυνατοτητα, η διαδρομη, το ανταμωμα, τα δακρυα, η ενωση, οι ψυχες, τα κομματια μας, η ελπιδα, η αγαπη, η προσπαθεια, η ευτυχια. Τα βασανα, φρικτα σημαδια της υπαρξης ελευθεριας. Το ταξιδι ...

Ελευθερα νιωθω τα βουνα, τα πουλια, τον πλατανο. Ελευθερα πεφτει η βροχη, ελευθερα αναζητω τα ονειρα μου. Ορισες τον ουρανο. Ακομη και την ελευθερια ορισες. Τα καταφερνεις; εγω την φανταζομαι μια γραμμη στο απειρο και εμεις οι κουκιδες ενος διαγραμματος διασπορας. Τιμη η ελευθερια. Ορισες τον κοσμο, απολυταρχικα, ολοκληρωτικα και ομορφα... Ορισες τα παντα. Ορισες την τεχνη, την εκφραση, τον πολιτισμο, την αγαπη. Ολα τα εκανες να εξαρτουντε απο την υλη, τις ορεξεις σου και την βολη σου. "Ορισες" λεξη ανελευθερη... Ολα με επιτυχια. Περιελουσες τα ονειρα με το δηλητηριο -δημιουργησες ψευδεστησεις, φοβο, απραξια και μια θεληση για απειρους συμβιβασμους - και τους εβαλες φωτια...μετα ο μεγαλος υπνος, το τελευταιο σταδιο της επιδρασης του δηλητηριου.

Ελευθερια, αισθηση, γεννηση. Τολμη, δεσμοι αδελφωσυνης, εμποδια. Η αποκυρηξη της ζωης που ορισες, αιμα, προδοσια, πονος. Φωτια. Παρακαταθηκη, αναγεννηση, ελπιδα, προσμονη, ενας δρομος, μια διαδρομη. Αυτη της ψυχης προς το απειρο.
Η ψυχη δημιουργει τους κανονες. Ετοιμαζει, ισορροπει, ενωνει. Δρομους να ζουμε ελευθερα δημιουργει. Να σκεφτομαστε, να ανακαλυπτουμε συνεχως ποσο σημαντικο ειναι να αναζητουμε στο παρελθον τους σπορους ελευθεριας.
Ελευθερα βηματα. Μια κουκιδα πιο κοντα στην γραμμη, που οδηγει στο αγνωστο, το απροσδοκητο. Μια κουκιδα μετεωρη σε ενα αναθεματισμενο, δυσνοητο διαγραμμα...Ζωη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: