Πέμπτη, Μαρτίου 18, 2010

Επεξηγησεις

Για να 'ναι ελευθερη μια ψυχη πρεπει να δεχεται, σαν ανασενει, οτι σκλαβωθηκε

Για να 'ναι ελευθερη μια αγαπη, πρεπει να μαθει να λιγοψυχα, να δακριζει, να πονα, να υπομενει, να δινει, να φωτιζει, να ανατελει καθε πρωι και να ανθιζει καθε βραδυ

Για να 'ναι ελευθερο ενα χαμογελο πρεπει εχει χρωμα, να εχει ζωη, να 'ναι αθωο, αγνο, γλυκο κι αναλαφρο σαν την δροσια της αυγης

Ενα ελευθερο μυαλο, πρεπει να φυλακιζει και να καιει, καθε αρρωστημενο κυτταρο που του προσφερει η ανελεητη πραγματικοτητα που ζει

Η ελευθερια δεν οριζεται. Αναζητειται. Κρυβεται αναμεσα στις πολυκατοικιες. Αναμεσα στα κενα σκοτεινα σοκακια. Εκει, στο σημειο που ισα ισα φωτιζει το φως του δρομου. Κι εγω ενας νυχτερινος ταξιδιωτης, βαδιζω κατω απο το ημιφως του φεγγαριου. Κοιτω τους γραμμενους τοιχους, τις νερατζιες, τα πεζοδρομια, κοιτω κατω απο τα αμαξια. Μα ανωφελα. Γιατι η ελευθερια κρυβεται μεσα στην κιθαρα, που βλεπω πισω απο την βιτρινα ενος μαγαζιου. Να τωρα ακολουθει τα χναρια ενος νυχτερινου ταξιδιωτη σαν και εμενα. Αυτος βρισκεται στο απεναντι πεζοδρομιο, μα δεν μπορει να την αντικρυσει. .. Η ελευθερια κρυβεται στην αναζητηση...

Αναζητηση ενος λουλουδιου, ενος τηλεφωνου, μιας λεξης, ενος βιβλιου, μιας εικονας, μιας ζωγραφιας, ενος ευχαριστω, ενος φιλιου, μιας αγκαλιας, ενος προορισμου, ενος σ' αγαπω, ενος σε χρειαζομαι, ενος συγνωμη, ενος τελους, μιας φιλιας, μιας μελοδιας, μιας απαντησης, ενος τοπου, μιας πατριδας

Δεν υπάρχουν σχόλια: